Teran je vinska sorta crnog grožđa o kojoj se u našoj stručnoj literaturi raspravlja od 1825. godine (Petar Stanković), a tek se sada možda naziru dugo traženi odgovori. Dosadašnji način označavanja govori da je riječ o istoj sorti s dva podvarijeteta. Istraživanja Vivoda Vida upućuju na zaključak da su to dvije sorte, od kojih je jedan teran (s dva podvarijeteta ili, pravilnije rečeno, klona), a drugi rafošk (ili i kod nas češće zvan, refošk od talijanskog naziva refosco). Ova pomutnja oko identiteta, terana i rafoška, tvrdio je prof. Viktor Vitolović, nije ništa neobično u ampelografiji, držeći da je tome uzrok što je smjer i intenzitet morfoloških i drugih promjena kod vinove loze u različitim agroekološkim uvjetima nejednak. Sada je prilika da se analizom biljega DNK (mikrosateliti) riješe ove nedoumice na čemu se upravo radi.
Većina ampelografa tvrdi da su to kultivari Istre, Slovenskoga primorja i sjeverne Italije. Otuda su se one prenosile u druge krajeve, pa se danas npr. uspješno uzgajaju i u Makedoniji, naročito u gevgelijskom kraju.
Pošto je dosadašnja statistika o rasprostranjenosti i kakvoći ovih sorata temeljena na pretpostavci da se radi o istoj sorti s dva podvarijeteta, dugi niz godina analizirani i sređivani podaci više nisu upotrebljivi. Odvojenim praćenjem klonova ili sorata terana i rafoška, te odvojenom preradbom njihova grožđa i analizom tako dobivenih vina došlo se je do zanimljivih podataka. Rafošk sazrijeva prije od terana. Rodnost rafoška je manja od rodnosti klonova terana, ali ih zato nadilazi kakvoćom vina. Na kraju kažimo i to da je teran Pravilnikom o Nacionalnoj listi priznatih kultivara vinove loze u RH u podregiji Istra svrstan među preporučene kultivare vinove loze.
